Πέρα από την εξουσία, κέρδος φέρνει και η “εναλλακτική” της εκδοχή,
δηλαδή η μάχη κατά της εξουσίας, το απέναντι στρατόπεδο, αυτό που πρέπει
να αποτελεί το “αντίπαλο δέος” σε μια κοινωνία.
Η
ύπαρξη των “απέναντι” υποβοηθάει την εξουσία στην πραγματικότητα, αφού
το μόνο που ενδιαφέρει τελικά είναι η διαχείριση της αντίδρασης και όχι η
αμφισβήτηση των δομών και της ιεραρχίας. Με αυτόν τον τρόπο περισσότερο
ισχυροποιείται η καθεστηκυία τάξη και ενδυναμώνει το προφίλ της,
προχωρώντας ακόμα και σε “συμμαχίες με τον διάβολο”.
Έτσι διάφορες ψευτο-ακτιβιστικές ομάδες εμφανίζονται, όπως και
υποτιθέμενα think-tanks, οι οποίοι σε καλούν να συστρατευτείς
με-το-έτσι-θέλω, αλλιώς σε χαρακτηρίζουν διασπαστικό για το
“λαϊκό κίνημα” ή αντεπαναστατικό. Φυσικά, η νοοτροπία τους φτάνει μέχρι
την οικειοποίηση της πάλης και της καπηλείας των κοινωνικών αγώνων.
Μόνος τους στόχος είναι η εκμετάλλευση των συνθηκών για την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών τους. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται εκ του πονηρού.
Μόνος τους στόχος είναι η εκμετάλλευση των συνθηκών για την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών τους. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται εκ του πονηρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου