Η πολιτική του μνημονίου δεν είναι απλά μια οικονομική πολιτική, αλλά μια στοχευμένη βιοπολιτική πολιτισμικής και κοινωνικής αναμόρφωσης.
Η επιτυχία της έγκειται στο ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη καταστροφή, η οποία σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη ηθική περιέχεται στο πρόγραμμα «δημιουργικής καταστροφής».
Αυτό ακριβώς, η συνειδητή επιδίωξη αυτής της καταστροφής, συνιστά και το εγκληματικό περιεχόμενο των πράξεων των υπευθύνων. Δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια από αμέλεια, αλλά για έγκλημα εκ προμελέτης.
Οι δολοφόνοι με τα στυλό και τη τήβεννο της εξουσίας, επιχαίρουν, διότι το όποιο δίκαιο, δεν προβλέπει ποινικό κολασμό για όσους οδηγούν στην εξόντωση τους λαούς μέσω οικονομικών εκβιασμών και στέρησης των αναγκαίων αγαθών προς επιβίωση.
Και επιπλέον, γνωρίζουν ότι η μόνη «τιμωρία»
τους, θα είναι να αποκλειστούν από την πολιτική εξουσία κατά τις επερχόμενες
εκλογές. Αυτή η απίθανη αντίληψη περί «τιμωρίας», όπου ο «δολοφόνος» περνά
αμέριμνος τις μέρες του στα διάσπαρτα εξοχικά που διαθέτει ανά τη χώρα ή την
Εσπερία, συνιστά το λεγόμενο «πολιτικό κόστος»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου