Αρχαιολογικό εύρημα εγείρει νέα ερωτήματα

Από την ανασκαφή στο Μονμάουθ. Σε τι χρησίμευαν τα δοκάρια του Μονμάουθ;

Ο ενθουσιασμός για την ξύλινη κατασκευή που βρέθηκε στις όχθες μιας χαμένης σήμερα λίμνης στην περιοχή Μονμάουθ της Ουαλίας (Η.Β.) μεγαλώνει στην Ευρώπη.

Οι Βρετανοί επιστήμονες αφού παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούν να εξηγήσουν τα κατάλοιπα, συμβουλεύτηκαν τον Francesco Menotti, Καθηγητή Αρχαιολογίας στο Ινστιτούτο Προϊστορικής και Αρχαιολογικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Basel της Ελβετίας.

Ο Καθηγητής Menotti δήλωσε ότι είναι «εξαιρετικά περίεργος» από τα δοκάρια που αποτελούσαν τα θεμέλια ενώ προσέθεσε: «Ειλικρινά, δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο».

Αρχαιολόγοι του Μονμάουθ είχαν αποκαλύψει τρία σκάμματα όπου δοκάρια, σε σχήμα ολόκληρων δέντρων, είχαν τοποθετηθεί οριζόντια σε παράλληλες σχισμές.

Ο σχηματισμός αυτός βρισκόταν στην κορυφή ενός γηλόφου της Εποχής του Χαλκού από πυρόλιθους. Τα θεμέλια σε σχήμα κορμών πλάτους από 60 εκ. μέχρι 1 μ. και μήκους το λιγότερο 15 μ. συνέχιζαν και εκτός των ορίων της ανασκαφής.

Ο Καθηγητής Menotti δήλωσε ότι θα έπρεπε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι κορμοί να αντιπροσώπευαν μέρος της στέγης ενός ξύλινου σπιτιού. Αν και υπάρχουν αρκετά παραδείγματα οικιών στις όχθες λιμνών ή βαλτότοπων στην περιοχή, τα οποία έχουν τέτοια δοκάρια, κανένα δεν έχει τις διαστάσεις του κτιρίου του Μονμάουθ. 

«Παρ’ όλ’ αυτά» προσθέτει, «υπάρχει πάντα η πιθανότητα τα δοκάρια αυτά να ήταν τμήμα μιας μεγάλης εξέδρας που θα ανύψωνε το πλημμυρισμένο από νερά σημείο έτσι ώστε να μπορεί στο μέλλον να κατασκευαστεί ένα σπίτι». Τέτοιες εξέδρες είναι συχνές στην περιοχή της λίμνης Masurian  στην Πολωνία, κατά την Εποχή του Σιδήρου, αν και, πάλι, τα δοκάρια δεν έχουν τέτοιες διαστάσεις.

Ο καθηγητής θεωρεί επίσης  ότι η πρόταση να ήταν τα δοκάρια μέρος ενός ξυλόστρωτου δρόμου, ανάλογου με παραδείγματα στην Ιρλανδία, την Αγγλία και διάφορα σημεία της ηπειρωτικής Ευρώπης είναι πολύ περιορισμένη. Ακόμη και ο τεράστιος δρόμος του Bad-Buchau στη Γερμανία δεν έχει τόσο μεγάλα δοκάρια.

Ο καθηγητής βρήκε επίσης δύσκολο το ζήτημα της χρονολόγησης, καθώς ακόμη και τα αποτελέσματα της ραδιοχρονολόγησης του γηλόφου που αναμένονται τις επόμενες δύο εβδομάδες, δεν θα είναι μια έγκυρη αρχή. 

«Παρ’ όλ’ αυτά, αν υπολογίσουμε την αύξηση στις συνθήκες υγρασίας κατά την Εποχή του Σιδήρου και την τοποθεσία της κατασκευής κοντά σε λίμνη, μια τολμηρή θεωρία μου είναι ότι ανήκει στην Ύστερη Εποχή του Σιδήρου ή και στη Ρωμαϊκή εποχή».

«Αν μου επιτρέπετε, , θα έλεγα ότι τα τρία δοκάρια ήταν τμήμα μιας μεγάλης εξέδρας (η ανυψωμένου εδάφους) κατασκευασμένη κατευθείαν στο έδαφος (και όχι σε πασσάλους). [...] Τί εξυπηρετούσε η εξέδρα (ή το επίπεδο) και τί (αν κάτι) είχε χτιστεί πάνω σε αυτήν είναι απλά εικασίες, δεδομένων των λιγοστών αρχαιολογικών ενδείξεων που έχουμε προς το παρόν».

Πηγή:http://www.archaiologia.gr