Τα άλογα της αρχαίας υπερθέρμανσης συρρικνώθηκαν σε μέγεθος γάτας

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα στο Λίνκολν και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα είδαν ότι ο Sifhippus, το πρώτο γνωστό άλογο, ζύγιζε περίπου 5,5 κιλά όταν έκανε την εμφάνισή του πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια στα δάση της Βόρειας Αμερικής.

Πώς μπορεί να μοιάζουν τα θηλαστικά σε ένα μελλοντικό, πολύ θερμότερο κόσμο; Μία πιθανότητα είναι να συρρικνωθούν τόσο που τα άλογα θα έχουν μέγεθος γάτας. 

Κι αν κάτι τέτοιο σας ακούγεται πολύ ακραίο, νέα μελέτη καταδεικνύει ότι αυτό ακριβώς συνέβη πριν από περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια, κατά το Παλαιοκαινικό Ηωκαινικό Θερμικό Μέγιστο (PETM).

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα στο Λίνκολν και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα είδαν ότι ο Sifhippus, το πρώτο γνωστό άλογο, ζύγιζε περίπου 5,5 κιλά όταν έκανε την εμφάνισή του πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια στα δάση της Βόρειας Αμερικής.

Το άλογο αυτό έζησε καθ' όλη τη διάρκεια της PETM, μιας περιόδου που κράτησε 175.000 χρόνια και κατά την οποία η παγκόσμια θερμοκρασία σημείωσε αύξηση μεγαλύτερη από 12 βαθμούς Κελσίου εξαιτίας της μεγάλης έκλυσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Οι επιστήμονες λένε ότι την περίοδο αυτή, περίπου το εν τρίτο των θηλαστικών της Γης συρρικνώθηκαν. Τα πρώτα 130.000 χρόνια, όπως έδειξαν απολιθώματα των δοντιών του Sifrhippus, το βάρος του μειώθηκε κατά 30%, στα 3,9 κιλά, δηλαδή περίπου όσο μιας οικόσιτης γάτας. Στη συνέχεια ωστόσο αυξήθηκε και πάλι, στα 6,8 κιλά.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στη μελέτη τους απολιθώματα που βρέθηκαν σε κοιλάδα του Γουαϊόμινγκ. Εξετάζοντας τα δόντια αλόγων, διαπίστωσαν αυξομειώσεις στο μέγεθός τους κατά την PETM, όμως αρχικά πίστεψαν ότι έκαναν λάθος γιατί μέχρι σήμερα επικρατούσε η αντίληψη ότι τα άλογα εκείνη την περίοδο ήταν το ίδιο μικροσκοπικά. 

Περαιτέρω ανάλυση των ισοτόπων οξυγόνου στα δόντια τους έδειξε ότι οι θερμοκρασίες συνδέονταν άμεσα με αυτές τις αλλαγές: όσο αυξανόταν η θερμοκρασία, τόσο συρρικνώνονταν τα άλογα.

«Για πρώτη φορά βλέπουμε ότι η θερμοκρασία είναι αυτή που καθορίζει την εξέλιξη αυτών τω αλόγων σε ό,τι αφορά το μέγεθος», λέει ο Τζόναθαν Μπλοκ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα. 

Όπως εξηγεί άλλωστε, τα ευρήματα συμφωνούν με κάτι που οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν για τα σημερινά θηλαστικά και πτηνά: σε γενικές γραμμές, όσο πιο κοντά στον ισημερινό βρίσκονται τόσο πιο μικρά σε μέγεθος είναι. Αυτό πιθανότατα συνδέεται με την ικανότητά τους να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους στη ζέστη ή με το να βρίσκουν τροφή.

 

Συρρίκνωση ή αφανισμός;

Κατά το Παλαιοκαινικό Ηωκαινικό Θερμικό Μέγιστο, η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας ήταν αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν που κάποια κλιματικά μοντέλα προβλέπουν για τις επόμενες δεκαετίες. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά, την οποία επισημαίνει ο Μπλοκ: ότι η αύξηση συντελέστηκε τότε μέσα σε 170.000 χρόνια, όχι μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα, όπως αναμένουν πολλοί επιστήμονες.

Αυτό σημαίνει ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα δούμε τα ζώα να συρρικνώνονται; «Αυτό είναι το καλύτερο σενάριο από μια άποψη», λέει ο Μπλοκ προειδοποιώντας ότι εάν δεν καταφέρουν να προσαρμοστούν, τότε είναι πολύ πιθανό να αφανιστούν.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr